1868-1938թթ․
Կրթություն՝ Սովորել է Թիֆլիսի ռեալական դպրոցում: Ավարտել է Սանկտ Պետերբուրգի քաղաքացիական ճարտարագետների ինստիտուտը (1893թ․):
Կենսագրական տվյալներ՝
1893-1895թթ․ Բաքվում ճարտարագետ-ճարտարապետ
1895-1897թթ․ Բաթումում ճարտարագետ-ճարտարապետ
1897-1899թթ․ Թիֆլիսում ճարտարագետ-ճարտարապետ
1899-1906թթ․ Բաքվում ճարտարագետ-ճարտարապետ
1911թ․ խույս տալով «Դաշնակցության գործով» Սանկտ Պետերբուրգում դատվելուց՝ հաստատվել է Վասպուրականում, զբաղվել հեղափոխական գործունեությամբ։
1911-1912թթ․ Վանում նախագծել և կառուցել է Աշխատանքի տունը
1914թ․ վերադարձել է Այսրկովկաս:
1917թ․ ընտրվել է Հայոց ազգային խորհրդի անդամ:
1917-1918թթ․ ՀՀԴ ներկայացուցիչը Անդրկովկասյան սեյմում
1918թ․ Անդրկովկասյան Ֆեդերատիվ Դեմոկրատական Հանրապետության խնամատարության նախարար
Մասնակցել է Տրապիզոնի (1918-ի մարտ-ապրիլ) և Բաթումի (մայիս-հունիս) հաշտության բանակցություններին, Ալեքսանդր Խատիսյանի և Միքայել Բաբաջանյանի հետ ստորագրել է Բաթումի պայմանագիրը:
1918-1919թթ․ ՀՀ վարչապետ
1919թ․ մասնակցել է Փարիզի հաշտության կոնֆերանսին
1920թ․ սեպտեմբերին վերադարձել է Հայաստան, որտեղ խորհրդային իշխանություն հաստատվելուց հետո ձերբակալվել է, ազատվել է 1921-ի Փետրվարյան ապստամբության ժամանակ:
1921-1924թթ․ ապրել է Բուխարեստում: 1923-ի օգոստոսին դուրս է եկել ՀՀԴ կուսակցությունից: Հրատարակել է «Հ. 8. Դաշնակցութինն անելիք չունի այլեւս» (1923) գրքույկը:
1924թ․ դիմել է Խորհրդային Հայաստանի Կառավարությանը՝ հայրենիք վերադառնալու խնդրանքով:
1925թ-ից ապրել է Երևանում, դասախոսել ԵՊՀ տեխնիկական ֆակուլտետումում, ապա՝ նորաբաց Շինարարության ինստիտուտում (ստացել է պրոֆեսորի կոչում),
1927-1931թթ․ ՀԽԱՀ պետպլանին կից Շինարարության տեխնիկական կոմիտեի փոխնախագահ
1932թ․ ՀԽԱՀ ժողկոմխորհի կոմիսարիատի գիտքարտուղար
Նախագծել և իրականացրել է Արմավիրի ու Երևանի բամբակազտիչ (1925, չի պահպանվել). Երևանի ձեթօճառի (1926, 1930) գործարանների կառուցումը և բանավանների կառուցապատումը, Գյումրիում՝ բնակելի տուն («Նավակ», 1936), Ապարանում՝ վարչական շենք և այլն:
1937թ․ անհիմն բռնադատվել է:
Աղբյուր՝
www.historyofarmenia.am